xudbin

xudbin
sif. <fars.> Ancaq özünü düşünən, öz mənafeyini hər şeydən yüksək tutan adam; eqoist. Müəllim əvvəldə molla Xəlil ilə mübahisəyə girişmək istəməyirdi, onu xudbin bir adam tanıyırdı. S. H.. Çox savadlı və çox bilikli, şöhrətpərəst, xudbin, hakimiyyət sevən oğrunun, həris və yalançının öhdəsindən gəlmək çox çətindir. M. İ.. Bütün istedadsız və xudbin adamlar kimi Kərəmov da paxıl və xəbisdir. İ. Ə..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • xudbin — f. ancaq özünü güdən, özünü sevən; eqoist …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • cəsarətlənmək — f. Cəsarət etmək, qorxusu gedib cürətlənmək, ürəklənmək; özündə cəsarət hiss etmək; ruhlanmaq; daha heç şeydən qorxmamaq. <Qaçaqlar> elə şiddətli cəsarətlənmişdilər ki, nəinki kəndlərə, hətta balaca şəhərlərə də hücum edirdilər. . E.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • eqoist — sif. <fr. əsli lat.> Özünü bəyənən, özünü yüksək tutan, ancaq özünü, öz mənafeyini düşünən adam; xudbin. <Süleyman:> Mən hələ ömrümdə bunun kimi eqoist adam görməmişəm. M. İ …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • eyib — is. <ər.> 1. Utanılacaq hal və ya hərəkət; nöqsan, kəsir, qüsur. Bundan əlavə, dəxi Yusif şahda həzar gunə özgə eyiblər tapdılar. M. F. A.. Eybimizi çulğalamışdı aba; Hər nə gəlirdi boşalırdı qaba. M. Ə. S.. Həqiqət, ər və arvad Bahadıra… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şöhrətpərəst — sif. <ər. şöhrət və fars. . . . pərəst> Şöhrət düşkünü; vəzifə, fəxri mövqe, ad, vəzifə və s. yə həddən artıq can atan; təkəbbürlü, lovğa. O çox şöhrətpərəst adamdır. – Çox savadlı və çox bilikli, şöhrətpərəst, xudbin, hakimiyyət sevən… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xudpəsənd — sif. <fars.> Özünü çox bəyənən, özündən çox razı; lovğa, xudbin. Qənbərin bu sözləri məğrur və xudpəsənd Varisdə böyük bir maraq oyatdı. A. Ş.. Xudpəsənd xan bir zamanlar həmin bəylər, əyanlar qarşısında məğlubiyyətə düçar olduğunu hələ də… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • zahid — is. <ər.> 1. Dünyanın zövq və nemətlərindən əl çəkib vaxtını ibadətlə keçirən dindar adam. Zahidi xudbin nə bilsin zövqünü eşq əhlinin; Bir əcəb meydir məhəbbət kim, içən huşyar olur. F.. Pərdeyidam eyləmiş zahid ridasın xəlq üçün. Qövsi.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ərköyün — sif. Həddindən artıq əzizlənmək, bütün arzu və şıltaqları yerinə yetirilməsi nəticəsində xudbin böyümüş. – Ərköyün uşaq. Ərköyün z. böyümüş övlad. – Ananın ərköyün oğlu hambal olar. (Ata. sözü). <Sərvinaz xanım:> Onun tək qalmağına görə mən …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ərköyünləşmək — f. Ərköyün olmaq, həddindən artıq əzizlənmək, hər bir arzu və şıltağı yerinə yetirilmək nəticəsində xudbin olmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”